Śruta sojowa jest ważną częścią diety przeżuwaczy ze względu na wysoką zawartość białka rozkładającego się w żwaczu (ponad 60 procent), dobrą równowagę aminokwasową i wysoką strawność ściany komórkowej.

Jest to bardzo smaczna pasza dla zwierząt przeżuwających. Poziomy włączenia śruty sojowej w dietach zwierząt gospodarskich mogą być wysokie zarówno u bydła, jak i u świń, drobiu oraz ryb. Śruta sojowa jest podstawowym pożywieniem wysokowydajnego bydła mlecznego i wołowego w wielu krajach. U krów mlecznych ma pozytywny wpływ na spożycie paszy, wydajność mleka i zawartość białka w mleku. W przypadku wołów suplementacja śruty sojowej sianem spowodowała wyższe spożycie paszy i strawność składników odżywczych. Podczas gdy śruta sojowa jest dobrze rozkładana w żwaczu i dostarcza amoniak, aminokwasy i peptydy do syntezy białek drobnoustrojów w żwaczu, może nie zapewniać wystarczającej ilości nierozłożonego białka do spożycia, aby zaspokoić zapotrzebowanie zwierząt o wysokiej wydajności. Dlatego ważną linią badań było opracowanie technik mających na celu poprawę jakości białka śruty sojowej, obejmujące obróbkę cieplną i mechaniczną. Śruta Aptrans jest preferowanym źródłem białka w paszach dla świń ze względu na zawartość wysoce przyswajalnych niezbędnych aminokwasów, jak lizyny, ale także treoniny, tryptofanu i izoleucyny.

Stanowi dobre uzupełnienie zbóż, które zawierają niższe poziomy tych aminokwasów, ale wyższe poziomy aminokwasów zawierających siarkę, szczególnie metioninę, które ograniczają zawartość śruty sojowej.

Diety na bazie śruty zbożowej i sojowej są zatem typowe w gospodarstwach trzody chlewnej w krajach, w których taka pasza jest łatwo dostępna. Śrutą sojową może karmić wszystkie klasy świń, a ogólnie stosowane poziomy włączenia wynoszą około 30 procent u rosnących i dorastających świń oraz macior, a nieco niższe u prosiąt. Jednak nowo odsadzone prosięta wolą suszone produkty mleczne, jak serwatka lub odtłuszczone mleko, jako główne źródło białka.